The Economist publikuje ciekawy diagram wizualizujący właściwości ordynacji większościowej (w Wielkiej Brytanii zwanej First-past-the-post) na przykładzie wyborów w Zjednoczonym Królestwie. Im bardziej nieproporcjonalny wynik, tym dalej znajduje się od przekątnej na wykresie. Zauważmy, jak bardzo zyskuje Szkocka Partia Narodowa przez to że jej poparcie jest skoncentrowane na małym obszarze (w Szkocji).
„Why the SNP surge, given that it is also a „small” party? A big difference between the Lib Dems and the Scottish Nationalists is geographic concentration. All the SNP’s votes will go to 59 constituencies north of the border; the Lib Dems are standing in most of the 650 constituencies nationally. That few SNP candidates are standing in constituencies where they will gain votes but not seats reduces vote wastage. (Plaid Cymru also benefits from its Welsh focus; its relative successive also illustrates the fact that there are more MPs for voters outside England). The SNP basically went from being the Scottish Lib Dems—too small to take advantage of geographic concentration—to the Scottish Labour party of 1997.”
http://www.economist.com/node/21650431
A tu faktyczne dysproporcje po przeliczeniu głosów na mandaty w ostatnich wyborach: